Na obronę młodych panów stworzenia

Jakże niedojrzałych zwykle duchowo przed trzydziestką, wypada powiedzieć, że i oni przeżywają niejaki zawód, lecz są to frustracje wyraźnie słabsze. Jak wynika z badań rodzimych i obcych, żony wyrażają z biegiem lat głębsze rozczarowanie jakością swego małżeństwa niż ich mężowie (Ziemska 1982, Kelly 1982). Zapewne dlatego, że nadają mu większe znaczenie życiowe i są bardziej wrażliwe na wygasanie tak mocnej niegdyś więzi emocjonalnej, zdolnej zniewalać, uszczęśliwiać i darzyć bezpieczeństwem. Ta właśnie okoliczność oraz trudność godzenia dającej niezależność pracy z rolą matki sprawia, że zadania rozwojowe wyrastające przed młodą kobietą są szczególnie godne uwagi. Ich pomyślne rozwiązanie sprzyja pomyślności rodziny i osiąganiu szczęścia, mimo wszystko bardziej dziś dostępnego niż dawniej. Zadania te nie stanowią — jak w dzieciństwie — listy jednakiej niemal dla wszystkich i uporządkowanej zgodnie z kalendarzem. Wynikają one z nowych sytuacji życiowych, których zmienną kolejność i różnorodność łatwo odczytać z przedstawionej niżej typologii. Typologia ta, zaproponowana przez K.H. Muellera, odrzuca absurdalny obiegowy podział kobiet dorosłych na „pracujące”  i „niepracujące”, wyodrębnia ona 6 typów biografii kobiety z uwagi na różne kombinacje zajęć domowych i zawodowych: Praca wyłącznie w roli pani domu.
Praca w domu, poprzedzona krótkim okresem pracy zawodowej przed zamążpójściem. Kariera wyłącznie profesjonalna, bez prowadzenia gospodarstwa domowego. Kariera dwutorowa, polegająca na stałym łączeniu pracy zawodowej z domową. Przerywana kariera zawodowa. Przerwy poświęcone na wychowywanie małych dzieci. Kariera niestabilna, polegająca na podejmowaniu pracy poza domem w zależności od potrzeb ekonomicznych i stanu zdrowia (Havighurst za Muellerem, 1982).