Starsza inwolucja ma za przyczynę przewagę procesów katabolicznych nad anabolicznymi , w wyniku czego spada aktywność poszczególnych układów i następuje upośledzenie zdolności przystosowawczych. Inne przyczyny zmian inwolucyjnych to odkładanie się złogów (m.in. w ścianach naczyń krwionośnych) oraz uszkodzenia wynikające z oddziaływań środowiska i trybu życia. Tryb życia i rodzaj diety to czynniki częściowo zależne od podmiotu, mające wpływ na niektóre z wymienionych wyżej zmian. Atrofia oraz zmniejszona aktywność tkanek i organów prowadzi — wraz z pozostałymi przyczynami — do uwiądu starczego i śmierci. Zanim jednak dojdzie do tego stanu, większość ludzi umiera z powodu chorób, wypadków i innych przyczyn. Nasilanie się chorób z wiekiem wynika m.in. ze spadku odporności immunologicznej, będącego jednym z przejawów starzenia się. Wskazują na to m.in. badania nad zgonami w wyniku odoskrzelowego zapalenia płuc (bronchopneumonia). Haleem (1982) stwierdził na podstawie 1004 sekcji zwłok, że wśród osób zmarłych w wieku 0—15 lat zapalenie płuc było przyczyną śmierci w 2,3%, w wieku 16—64 lat — w 6%, w grupie ludzi starych między 65 a 79 rokiem życia — w 13,5%, a w grupie 80 lat i więcej — w 20,3% (w świadectwach zgonu bez autopsji wielkość ta była zawyżona do 41% wśród osób w wieku ponad 64 lata). Przy czym najwięcej zgonów na tę chorobę (37,6%) przypadało na miesiące zimowe: grudzień, styczeń, luty. Płuca, jak wiadomo, pozostają w bezpośrednim kontakcie z powietrzem, zawierającym zanieczyszczenia i drobnoustroje. Spadek odporności organizmu na czynniki chorobotwórcze w wyniku starzenia się powoduje większą podatność na zapalenie płuc i mniejszą skuteczność jego leczenia, zwłaszcza że na starość współwystępuje ono nieraz z innymi schorzeniami.
