Pozytywna samoocena, akceptacja siebie i innych, w przeciwieństwie do neurotycznej lękliwości i koncentracji w sytuacjach nowych i trudnych na sobie, na antycypacji niepowodzenia, prowadzącej do wycofania się (Tyszkowa Î986), ucieczki od „ja” prawdziwego do fikcyjnego obrazu siebie i innych zachowań krępujących rozwój (Horney 1978). Autonomia (Maslow 1986). Wysokie poczucie kontroli wewnętrznej, które zapewnia lepsze uczenie się na własnych doświadczeniach (Gliszczyńska 1983). Zainteresowanie sprawami ludzi i świata (Maslow 1986). Gotowość uczenia się od każdego (Konfucjusz 1976). W strukturze umysłu i zdolności: Inteligencja. Dobra pamięć.
Wydatne zdolności specjalne. Otwartość na nową wiedzę, tolerowanie dysonansu poznawczego (niezgodności nowej wiedzy z dotychczasową). Brak dogmatyzmu, sceptyczny, sokratejski stosunek do własnej wiedzy, będący jednym z przejawów mądrości. W sferze aktywności intelektualnej:
Refleksja podmiotu na temat spraw i zależności, w które uwikłana jest jego aktywność. Rozszerzanie przedmiotu refleksji przez łączenie własnych spostrzeżeń z dorobkiem innych umysłów praktycznie nie ma tu granic (np. Próby Montaigne’a 1985, Dzienniki Gombrowicza 1971).
