O skali pomocy konceptualnej i innej potrzebnej SAMODZIELNEJ osobie dorosłej przez pierwszych kilkanaście lat mogą w pewnym stopniu świadczyć wyniki badań przeprowadzonych przez Levinsona (1978). Nie wszyscy zbadani przezeń mężczyźni zakończyli swą fazę „nowicjatu” w świeeie dorosłych (która trwa według Levinsona od 17 do 33 roku życia) pomyślnie. Wśród 40 zbadanych było 10 robotników, 10 […]
W zbadanej przed Levinsona grupie rozwój pod opieką mentora trwał średnio 2—3 lata, najwyżej zaś 8—10. Współdziałanie to, nacechowane bliskością emocjonalną, a nieraz nawet uczuciem miłości, na ogół kończy się konfliktem i rozstaniem, ¡rzadziej — ochłodzeniem i spokojnym rozluźnieniem stosunków. Z czasem mentor zaczyna spostrzegać w podopiecznym niewdzięcznika, który staje się nieposłuszny, ten zaś odczuwa, […]
Dramatyzm debiutu w świecie dorosłych polega na tym, że łączy się on z podejmowaniem wielu najdonioślejszych w życiu decyzji, wymagających mądrości, która przychodzi dopiero z czasem w wyniku wielu doświadczeń. Mądrość rodziców traci pomocne znaczenie w warunkach szybkich przemian, które dezaktualizują to, co kiedyś wykazało skuteczność. Ponadto rady rodziców często noszą zbyt silne piętno opiekuńczej […]
Opisanego funkcjonowania poznawczego zależy m.in. od złożoności wykonywanej przez daną osobę pracy lub jej doświadczeń społecznych: dyrektor lub doradca, organizacyjny mają tu przewagę nad operatorem półautomatu i sprzedawcą, rodzina wielodzietna nad rodziną bezdzietną itp. Wiele tu wszakże zależy i od subiektywnych warunków korzystania z doświadczeń. Godne uwagi są propozycje i działania, do których cytowany wyżej […]
Na drugim, wyższym poziomie postrzegania sytuacji społecznych jednostka rozumie i bierze pod uwagę nie tylko swoje własne racje, lecz także punkt widzenia i potrzeby drugiej osoby. Dzięki temu może tu dojść do spokojnego poszukiwania kompromisowych rozwiązań i pomniejszania liczby konfliktów. Kolejny postęp polega na uwzględnianiu sytuacji i potrzeb nie tylko pojedynczych osób, lecz także grup społecznych. […]
Znacznie groźniejsze przejawy tego rodzaju uwstecznień, obserwowane przez liczne żony, polegają na utracie (lub niedorozwoju) wrażliwości emocjonalnej ich mężów, tak niezbędnej dla klimatu rodzinnego szczęścia i miłości. Nie bez znaczenia jest tu także kontynuacja specyficznego rozwoju poznawczego, który ułatwia m.in. pomyślne rozwiązywanie konfliktów rodzinnych i innych. Wchodzi tu w grę przede wszystkim posługiwanie się strukturami […]
