Ludzi tych łączy z grupą ukierunkowaną twórczo nie tylko potrzeba autonomii, lecz także chęć odczuwania, że to, co zrobili, jest ich własnym dziełem, zależy od ich osobistej kompetencji i pracy. Istotna różnica polega natomiast na tym, że ludzie nastawieni twórczo są zdecydowanie przejęci i zaabsorbowani jakimś dziełem czy przedsięwzięciem. „Poszukiwacze autonomii” nie żywią takich pasji, zabiegają oni przede wszystkim o swobodę i możność polegania na sobie. Nie zależy im specjalnie ani ,na robieniu pieniędzy, ani na karierze, nie przeżywają zawodu z powodu tracenia różnych szans, cenionych przez otoczenie. Średnie zarobki tej grupy były niższe niż w grupach pozostałych, najwyższe odnotowano w grupie ukierunkowanej na zarządzanie. Warto przy tym zaznaczyć, że stosunkowo niskie w grupie autonomicznej zarobki i małe zainteresowanie karierą nie są przejawem słabości intelektualnej: właśnie ta grupa uzyskała najlepsze wyniki w testach uzdolnień. Mając na uwadze wartość przedstawionych wyników dla czytelników, zainteresowanych analizą własnego rozwoju zawodowego, warto przypomnieć, że zajmowane aktualnie przez kogoś stanowisko służbowe nie określa jednoznacznie typu podstawowego nastawienia. Może ono bowiem stanowić jedynie etap przejściowy w poszukiwaniu odpowiedniej pozycji lub kompromis między dążeniami a praktycznymi możliwościami wyboru.
