Zależnie od stanowiska danego autora — w 30 lub 35 roku życia; według Levmsona —• między rokiem 40 a 45. My przyjmiemy za umowną granicę wiek 35 lat, nie ufając periodyzacji Le- vinsona, opartei na zbadaniu zaledv.de 40 mężczyzn, wykorzystamy natomiast jego pojęcie struktury życia jako przedmiotu i wskaźnika zmian rozwojowych. Zasadnicza zmiana struktury życia, która pasuje dojrzałą fizycznie jednostkę na osobę społecznie dorosłą, polega na usamodzielnieniu się materialnym i emocjonalnym, co znajduje zwykle wyraz w opuszczeniu domu rodzicielskiego, podjęciu pracy, założeniu własnej rodziny. Te właśnie zmiany strukturalne, w tej liczbie zmiany ról społecznych, następujące w niejednakowym u wszystkich czasie, wyznaczają dalsze kierunki potencjalnego rozwoju jednostki. Wczesna dorosłość to okres pełni sił fizycznych i sprawności
intelektualnej, okres samodzielności życiowej i twórczej ekspansji, prowadzącej jednostkę do samorealizacji w pracy zawodowej, małżeństwie, wychowaniu dzieci. W tej najbardziej aktywnej epoce życia człowiek podejmuje najważniejsze decyzje i ustala swe miejsce w społeczeństwie, kształtuje swą karierę zawodową i czasem osiąga w niej punkt kulminacyjny.
